Trump Kiest Hassett en O'Neill: Een Analyse van de Economische Keuzes
De benoeming van Kevin Hassett en Gary Cohn als voornaamste economische adviseurs onder president Trump was een belangrijke gebeurtenis die de richting van het Amerikaanse economische beleid voor een aanzienlijke periode bepaalde. Deze keuze wekte veel discussie op, zowel binnen als buiten de Verenigde Staten. Laten we eens dieper ingaan op de achtergronden van deze twee figuren en de implicaties van hun aanstelling.
Kevin Hassett: De Architect van de Tax Cuts
Kevin Hassett, een econoom met een sterke achtergrond in econometrie, werd benoemd tot voorzitter van het Council of Economic Advisers (CEA). Zijn invloed op het economische beleid van Trump was aanzienlijk, met name in de vormgeving van de grote belastingverlagingen van 2017. Hassett's argumentatie voor deze belastingverlagingen was gebaseerd op de zogenaamde "supply-side economics", die stelt dat belastingverlagingen de economische groei stimuleren door bedrijven aan te moedigen meer te investeren en banen te creëren.
Kritiek op Hassett's aanpak concentreerde zich op de potentiële toename van de nationale schuld als gevolg van de belastingverlagingen en de vraag of deze daadwerkelijk leidden tot de beloofde economische groei. Sommige critici beweerden dat de belastingverlagingen oneerlijk verdeeld waren, met voornamelijk de rijken als winnaars.
Gary Cohn: De Pragmatische Globalist (in tegenstelling tot Hassett)
Gary Cohn, een voormalig Goldman Sachs executive, werd benoemd tot directeur van het National Economic Council (NEC). In tegenstelling tot Hassett, werd Cohn beschouwd als een meer pragmatische en globalistisch georiënteerde econoom. Hij pleitte voor vrijhandel en een sterke internationale samenwerking. Deze visie botste regelmatig met Trump's protectionistische retoriek en beleid.
De Spanningsvelden tussen Hassett en Cohn
De samenwerking tussen Hassett en Cohn was niet altijd harmonieus. Hun verschillende economische filosofieën leidden tot interne conflicten binnen het economische team van Trump. Deze conflicten waren vaak zichtbaar in de openbare discussie over handelsbeleid en regelgeving. Cohn's vertrek uit de regering wordt vaak toegeschreven aan deze aanhoudende meningsverschillen met Trump over handelsbeleid, met name de invoering van importtarieven.
Langetermijneffecten en Legacy
De benoeming van Hassett en Cohn had een blijvende impact op de Amerikaanse economie. De belastingverlagingen onder Trump, mede gevormd door Hassett, hebben de nationale schuld doen toenemen en het debat over de effectiviteit van supply-side economics heropend. Cohn's invloed op het handelsbeleid was minder uitgesproken, gezien de overheersende protectionistische koers van de Trump-administratie.
Conclusie: Een Gemengde Erfenis
De keuzes van Trump voor Hassett en Cohn als economische adviseurs weerspiegelden de interne spanningen en tegenstrijdige economische visies binnen de regering. Hoewel de belastingverlagingen een belangrijke erfenis zijn, blijft de vraag naar hun langetermijneffecten op de Amerikaanse economie een onderwerp van discussie. De tegenstrijdige benaderingen van Hassett en Cohn illustreren de complexiteit van het economisch beleid onder de Trump-administratie. Een diepergaande analyse is nodig om de volledige impact van hun gezamenlijke invloed op de Amerikaanse economie te begrijpen.